Tanrı’nın Sessizliğinde Umut Bulmak. Zor zamanlarda Tanrı’nın sessizliğiyle nasıl başa çıkılır?
 |
Hayatın karmaşası içinde, dualarımızı Tanrı’ya yönlendirdiğimizde bazen beklediğimiz gibi açık ve net bir cevap almayız. Bu sessizlik, özellikle zorlukların ortasında olduğumuzda, kendimizi yalnız ve terkedilmiş hissetmemize neden olabilir. Ancak Hristiyanlık inancında Tanrı’nın sessizliği bile derin bir anlam taşır ve bu sessizlikte umut bulmak mümkündür.
Tanrı’nın Sessizliği: Yalnızlık mı, Hazırlık mı?
Tanrı’nın sessizliği, ilk bakışta yalnızlık gibi gelebilir. Ancak Kutsal Kitap’ta Tanrı’nın sessizliğinin, genellikle büyük bir hazırlık döneminin habercisi olduğunu görürüz. Musa, Tanrı’nın çağrısını almadan önce çölde uzun yıllar beklemiştir. İbrahim, Tanrı’nın vaatlerini görmeden önce uzun süre sessizlik içinde yaşamıştır. Eyüp, acılar içinde Tanrı’ya seslendiğinde bile, Tanrı uzun süre sessiz kalmış ama sonunda onu hem maddi hem de manevi olarak bereketlemiştir.
Tanrı’nın sessizliği, aslında O’nun bizi hazırladığı bir süreç olabilir. Bu süreçte karakterimiz, imanımız ve sabrımız olgunlaşır. Tanrı, bizi daha büyük şeyler için hazırlarken, sessizlikte bile bizimle çalışır. Kalbimizi, düşüncelerimizi ve ruhumuzu şekillendirir. Sessizlik, Tanrı’nın bizimle iletişim kurduğu farklı bir dil olabilir.
Sessizlikte Umut ve Sabırla Beklemek
Tanrı’nın sessiz olduğu anlarda bile O’nun sadakatine güvenmek, imanımızı derinleştirir. Bu süreçte İncil okumak, Mezmurlar’dan ilham almak ve dualarımızı sürdürmek önemlidir. Özellikle Mezmurlar 46:10, “Sakin olun ve bilin ki ben Tanrı’yım.” diyerek, sessizlikte bile Tanrı’nın varlığını hatırlatır.
Tanrı’nın Sessizliğinde Dua ve Ruhsal Derinleşme
Sessizlikte Tanrı’yı aramak, dualarımızı daha samimi ve derin hale getirir. Dua, Tanrı’yla olan bağımızı güçlendirirken, sessizlikte bile O’nun sesini duymamıza yardımcı olur. Sessizlik, bazen bizim daha fazla dinlememiz için Tanrı’nın bir daveti olabilir. Dua ederken sadece konuşmak değil, Tanrı’nın fısıltılarını da duymaya çalışmak önemlidir.
Dua edelim;
"Sevgili Tanrım, sessizliğin içinde bile Senin varlığını hissetmek istiyorum. Zor zamanlarda bana sabır ve umut ver. Gözlerimi ve kalbimi Senin sessizliğinde bile işiten biri olarak aç. Beni güçlendir ve Senin yolunda yürümemi sağla. Kalbimi Senin sevgine aç, ruhumu huzurunla doldur. Her sessizlik anında Senin fısıltılarını duymamı sağla. Bilgeliğinle bana yol göster, zorluklarda cesaret ver. Dualarımın cevabını hemen alamadığımda bile, Senin her zaman benimle olduğunu bilerek yaşamama izin ver.
Tanrım, sessizlikte beni öğret. Ruhumu derinleştir, imanımı güçlendir. İsa Mesih’in çölde geçirdiği kırk günü hatırlat bana, O’nun gibi Senin iradene teslim olmamı sağla. Sessizlikteki her anı, Seninle daha yakın olmak için bir fırsat olarak görmeme yardım et. Günlük hayatımda küçük işaretlerini fark etmem için gözlerimi aç. Her sessizlikte, Senin sevgini daha derinden hissetmemi sağla. Dualarım bazen cevapsız kalsa da, Senin benimle olduğunu bilerek huzur içinde yaşamama izin ver. İsa Mesih’in adıyla, Amin."
Tanrı’nın Sessizliğinden Sonra Gelen Kutlu Cevaplar
Tanrı’nın sessizliği genellikle büyük cevapların öncesinde gelir. Tıpkı fırtına öncesi sessizlik gibi, Tanrı’nın sessizliği de büyük bereketlerin ve duaların kabul edileceği anların habercisi olabilir. Zorluklarla geçen her sessiz dönem, sonunda büyük bir umutla taçlanır.
Tanrı’nın sessizliğinde umut bulmak, O’nun zamanlamasına güvenmek ve her durumda O’nun sevgisine sarılmakla mümkündür. Sessizlikte bile Tanrı bizimle konuşur, bizi hazırlar ve sonunda dualarımıza cevap verir. Sabırla ve imanla bekleyenler, Tanrı’nın vaadinin gerçekleştiğini mutlaka görecektir.
Tanrı’nın sessizliğinde umut bulmayı öğrenmek, Hristiyan imanının derinliğini ve güzelliğini yaşamaktır. Her sessizlik anında Tanrı’nın sevgi dolu ellerine kendimizi bırakmak, hayatımızda büyük dönüşümlerin kapısını aralar. Unutmayalım ki, Tanrı her zaman yanımızda, sessizlikte bile…
Yorumlar
Yorum Gönder