İsa Neden Çarmıhta Ölmek Zorundaydı?

 Her gün etrafımda Tanrı'nın parmak izlerini fark ediyorum. Onu güneş doğarken görüyorum ya da soğuk bir kış gecesinde battaniyelerimin sıcaklığında hissediyorum. Bazen onu yağmurda, hatta bir fincan kahvenin tadını bile görüyorum. Neden? Çünkü bu anlık zevkler hediyedir. Sonsuzluğun Tanrı ile nasıl olacağına dair öze dair her fısıltı. İsa çarmıhta ölmemiş olsaydı, bu küçük anlar sonsuz vaatler yerine boş oyalanmalar olacaktı. Haç, İsa'nın bizim için yaptıklarının hikayelerini yansıtıyor. Ama bazıları “Neden?” diye soruyor. İsa neden çarmıhta ölmek zorunda kaldı? 

Kutsal Kitap "İsa'nın Neden Ölmesi Gerekti?" Sorusuna Yanıt Veriyor mu? 

Hikâyenin sonuna gelmeden önce en başa dönmemiz gerekiyor. Başlangıçta Tanrı Adem ile Havva'yı yarattı. Bu sahnede Adem'in yaşayan bir ağacın lezzetli meyvesini yediğini gördüğümüz güzel bir bahçe var. Sonra kendimizi “kafatası yeri” denilen çok çirkin bir tepenin eteğinde dururken buluyoruz. Burada harap olmuş, hırpalanmış ve ölmekte olan bir adam buluyoruz. Bir ağaca, bir çarmıha gerilmiş, nefes nefese kalmıştı. Bu hikayenin ilk adamı Adem, ikinci adamı ise kurtarıcımız İsa'dır. İsa günahlarımız için yaşayan bir kurban olmak üzere geldi çünkü Adem ilk ısırığı aldığı anda insanlar günah tarafından yozlaştırıldı. Günahkar doğamız, Tanrı'nın istediğini değil, kendi istediğimizi yapmamızı istememize neden olur. Günahımız yüzünden Tanrı'ya giden yolu kendi başımıza bulamayacak kadar karardık. Ve Tanrı'nın adaleti, günahımızın bir bedelinin olmasını gerektirir. Ancak kusurlarımıza rağmen Tanrı bizi seviyor ve Kendisine kavuşmamızı istiyor. Tanrı'nın Oğlu İsa, Tanrı'yla barışmamızı mümkün kılmak için yeryüzüne geldi. 

Matta 20:28 bize onun "hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve birçokları için canını fidye olarak vermeye geldiğini" hatırlatır. Teolojik açıdan buna “ikame kefareti” denir. Mesih bizim vekilimiz olarak çarmıhta öldü. O olmasaydı, kendi günahlarımızdan dolayı ölüm cezasına katlanırdık. Bu kavramı açıklayan birkaç ayet şöyledir: 

‭‭2. KORİNTOSLULAR‬ ‭5:21‬ ‭

Tanrı günah nedir bilmeyeni bizim yerimize günah kıldı. Öyle ki, Mesih'te Tanrı'nın doğruluğu olalım.

‭‭1. PETRUS‬ ‭2:23‭-‬24‬ ‭

[23] Aşağılandığında karşılık vermedi, acı çektiğinde kimseye gözdağı vermedi. Tersine, kendini adaletle yargılayanın eline bıraktı. [24] Çarmıh üzerinde günahlarımızı kendi bedeninde taşıdı. Öyle ki, günah yönünden ölüp doğruluk için yaşayalım. O'nun 'yaraları ile siz şifa buldunuz.

‭‭1. KORİNTOSLULAR‬ ‭15:14‭-‬17‬ ‭‬‬

[14] Mesih dirilmemişse sözü yaymamız boşunadır, imanınız da boştur. [15] Üstelik, bizler de Tanrı'nın yalancı tanıkları durumuna düşüyoruz. Çünkü Mesih'i diriltti diye Tanrı'ya tanıklık ettik. Ölülerin dirilmediğini varsayarsak Tanrı O'nu diriltmemiştir. [16] Çünkü ölüler dirilmiyorsa Mesih de dirilmedi. [17] Eğer Mesih dirilmediyse, imanınızın da değeri yoktur; siz de hâlâ günahlarınızın içindesiniz.

‭‭ROMALILAR‬ ‭3:23‬ ‭

Çünkü herkes günah işledi ve Tanrı'nın yüceliğinden yoksun kaldı.

İsa'nın Ölmesi Neden Gerekliydi? 

İsa'nın kefaret niteliğindeki fedakarlığı olmasaydı, umudumuz ve bağışlanmamız olmazdı. İşaya 64:6 bize doğru davranışlarımızın bile kirli paçavralar gibi olduğunu öğretiyor. En iyi günlerimizde bile, en iyi niyetimizle, İsa'nın kanı olmasaydı, günahın cezası olarak ölümü hak ederdik. Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi, Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti. Esenliğimiz için gerekli olan ceza Ona verildi. Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk. (‭‭YEŞAYA‬ ‭53:5‬). Bağışlanmamızı kazanmak için hiçbir şey yapmadık ve cezayı hak etmek için her şeyi yaptık. Ama Tanrı bize olan büyük sevgisinden dolayı oğlunu gönderdi ve cezamızı Kendi üzerine aldı. Tanrı çok merhametli, her şeye gücü yeten ve her şeyi bağışlayan olmasına rağmen, aynı zamanda kutsal, adil ve adildir. Kutsallık günahla bağdaşmaz. Günahımız bizi Tanrı'dan tamamen ayırır ve O'nun kutsallığı, günahın ve isyanın bedelinin cezayla ödenmesini gerektirir. Günahın tek cezası veya ödemesi sonsuz ölümdür. Eğer İsa çarmıhta bizim yerimizi almak için ölmeseydi, sonsuza kadar Tanrı'dan ayrı kalacaktık. O'nun kurbansal ölümü aracılığıyla O'nun kanıyla kaplandık, günahlarımızın bedeli ödendi ve artık sonsuz bir ölümle ölmek zorunda değiliz. İsa Mesih aracılığıyla sonsuz yaşama kavuşuyoruz. Bu yüzden İsa'nın ölmesi gerekiyordu. Romalılar 5:10 şunu söylüyor: "‭‭Biz düşmanken Oğlu'nun ölümü aracılığıyla Tanrı'yla barıştırıldığımıza göre barışmış olarak Mesih'in yaşamı aracılığıyla kurtuluş bulacağımız çok daha kesindir." Tanrı bizi kendimizden kurtaracak kadar sevdi! Eğer Tanrı'dan kurtuluş ve bağışlanma dilemediyseniz hiçbir zaman geç değildir. Romalılar 10:9-10 şöyle der: “Ağzınızla, 'İsa Rab'dir' derseniz ve Tanrı'nın O'nu ölümden dirilttiğine yürekten iman ederseniz, kurtulacaksınız. Çünkü yüreğinizle inanır ve aklanırsınız, imanınızı ağzınızla açıklar ve kurtulursunuz.” 

Kurtuluşu İsa'nın Ölümünden Başka Bir Şekilde Elde Edebilir miyiz? 

Elçi Petrus şunu bildirdi: “Çünkü Mesih de bizleri Tanrı'ya kavuştursun diye günahlara karşı bir kez öldü. Doğru kişi doğru olmayanlar için öldü. Bedence öldürüldü ama, ruhça diriltildi.” (1 Petrus 3:18). Elçi Pavlus bize şunu hatırlattı: “Kutsal Yazılara göre Mesih günahlarımıza karşılık öldü” (1 Korintliler 15:3). İsa neden bizim günahlarımız yüzünden ölmek zorunda kaldı? Hepimiz günah işledik ve bunun sonucu ölümdür. Tanrı müdahale edene kadar hepimiz yargıya, mahkumiyete ve sonsuz ölüme doğru gidiyoruz. Oğlu İsa'yı bu dünyaya gönderdi. İsa çarmıhta bizim yerimizi almayı gönüllü olarak seçmeden önce şöyle ilan etti: “Yol, gerçek ve Yaşam Ben'im; Benim aracılığım olmadan kimse Baba'ya gelemez” (Yuhanna 14:6). Havariler bu iddiayı şöyle tekrarladılar: “Ve kurtuluş başka hiç kimsede yoktur; göklerin altında insanlar arasında bizi kurtaracak başka bir isim verilmemiştir” (Elçilerin İşleri 4:12). Bu kulağa pek adil gelmiyor, değil mi? İtiraz etmek istiyoruz. Bunun kulağa gurur ve kibir gibi geldiğini söylemek istiyoruz ama değil. Tanrı, Tanrı olduğu için bu kurtuluş yolunu seçti. Başka bir kurtuluş yoluna sahip olmak için kişinin kurtuluş amacını değiştirmesi gerekir. Ve biz bunu yapamayız çünkü bizler sadece kudretli bir Tanrı tarafından yaratılmış insanlarız. Yaratıcı Tanrımızla sevgi dolu, akıl hocalığı yapan bir ilişkiye sahip olmak için bu kurtuluşu evlat edinme ve yenilenme yoluyla seçti. Adem nasıl Tanrı ile yürüdüyse biz de öyle yapmalıyız. Ve şimdi İsa sayesinde bunu yapabiliyoruz! 

İsa'nın Ölümü Neyi Simgeliyor? 

İsa bu dünyaya geldiğinde sadece bir insan değildi; insan derisine bürünmüş Tanrı'ydı. Bize yardım etmenin tek yolunun biricik Oğlunu bu dünyaya göndermek olduğunu biliyordu. İsa bir çocuk biçiminde geldi ve tıpkı diğer insanlar gibi bir hayat yaşadı; yalnızca O günahsız kaldı. Adem günah işledikten sonra günahlarımızın borcunu ödemek için bir kurban sistemi yaratıldı. Tanrı'nın kanunları, farklı günahların kefareti olarak ne tür kurbanların gerekli olduğunu belirledi. Yaşayan kurbanların çoğunun kusursuz, kusursuz hayvanlar olması gerekiyordu. Ancak Yeni Ahit'te, Tanrı'nın Oğlu İsa, en büyük fedakarlık olan kendi yaşamı aracılığıyla bizi Tanrı'yla yeniden birleştirmek için yeryüzüne geldi. O, yaşayan bir kurban oldu. Yuhanna 3:17 şunu söylüyor: “Tanrı, Oğlunu dünyaya dünyayı mahkûm etmek için göndermedi, ama dünya onun aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi.” Çarmıhta kendisini bizim için feda ederek, tüm günahlarımızın cezasını bir anda üstlendi. Bu onu, Tanrı'nın adaletinin gerektirdiği talepleri ilk ve son kez karşılayan en büyük fedakarlık haline getirdi. Başka bir deyişle, Tanrı, İbrahim ve Musa gibi adamlar aracılığıyla kurban vaatlerini yeniden doğruladı ve ardından Tanrı, halkının bu günahının kefareti için mükemmel kurbanı sağladı. Tanrı'nın kusursuz Oğlu, Tanrı'nın kusursuz yasasına ilişkin Tanrı'nın kusursuz talebini yerine getirdi. Sadeliğiyle son derece göz kamaştırıyor. “‭‭Tanrı günah nedir bilmeyeni bizim yerimize günah kıldı. Öyle ki, Mesih'te Tanrı'nın doğruluğu olalım.” (2 Korintliler 5:21). Tanrı bizim gibi değil. O kusursuz ve kutsaldır, tamamen sevgi dolu ve tamamen adildir. İşaya 55:8-9’da bize şunu söylüyor: “Benim düşüncelerim sizin düşünceleriniz değildir, sizin yollarınız da benim yollarım değildir. Nasıl ki gökler yerden yüksekse, benim yollarım da sizin yollarınızdan, düşüncelerim de düşüncelerinizden yüksektir.” İsa'nın ölümü, dünyanın günahlarının kefaretini ödemenin mümkün olan tek yoluydu ve İsa, Baba Tanrı ile ilişki kurmanın tek yoludur. 

Günahkarın Kutsal Yazılardan Duası – (Mezmur 51, Kral Davut)

‭‭MEZMURLAR‬ ‭51:1‭-‬13‬ 

Ey Tanrı, lütfet bana, Sevgin uğruna; Sil isyanlarımı, Sınırsız merhametin uğruna. Tümüyle yıka beni suçumdan, Arıt beni günahımdan. Çünkü biliyorum isyanlarımı, Günahım sürekli karşımda. Sana karşı, yalnız sana karşı günah işledim, Senin gözünde kötü olanı yaptım. Bu nedenle, söylediklerinde haklı, Yargılarında adilsin. Nitekim suç içinde doğdum ben, Günah içinde annem bana hamile kaldı. Madem sen gönülde sadakat istiyorsun, Bilgelik öğret bana yüreğimin derinliklerinde.  Beni mercanköşkotuyla arıt, paklanayım, Yıka beni, kardan beyaz olayım. Neşe, sevinç sesini duyur bana, Bayram etsin ezdiğin kemikler. Bakma günahlarıma, Sil bütün suçlarımı. Ey Tanrı, temiz bir yürek yarat, Yeniden kararlı bir ruh var et içimde. Beni huzurundan atma, Kutsal Ruhun'u benden alma. Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini, Bana destek ol, istekli bir ruh ver. Başkaldıranlara senin yollarını öğreteyim, Günahkârlar geri dönsün sana.

Makalemizi okuduğunuz için teşekkür ederim, makalemiz "biblestudytools.com" internet sitesinden çevrilmiştir. İnstagram sayfamız "@mesihyolcusu._"