KUTSAL RUH'UN ETKİNLİĞİ

 Kutsal Ruh Mesih'in İşini Tamamlar

Rab İsa dirildikten sonra kırk gün boyunca değişik vesilelerle takipçilerine görünüp son talimatlarını ve öğretilerini verdi. Mesih'in takipçileri ve tanıkları olma konusunda hepsi de hayal kırıklığına uğramışlardı; kendilerine güvenlerini yitirmiş, korkuyor ve saklanıyorlardı. Onların bu zayıflıklarını iyi bilen Rab, Incil'i tüm dünyaya yayma işinin sadece insan çabasıyla olamayacağını, ancak tanrısal bir gücün içlerine girmesiyle mümkün olduğunu onlara öğretti. Kesin bir dille, vaat edilen KUTSAL RUH'u alana kadar Yeruşalim'den ayrılmayıp beklemelerini emretti. Ancak Kutsal Ruh onlara geldiğinde güçle kuşanacaklar ve dünyanın en uzak köşesine dek O'nun tanıkları olabileceklerdi (Elçilerin İşleri 1:3-8). Mesih'in göğe yükselişinden sonra, dünyada Kutsal Ruh'un dönemi başlamıştır diyebiliriz. Mesih'in ikinci gelişine dünyayı hazırlama işini, Kutsal Üçlüğün üçüncü şahsı olan Kutsal Ruh üstlenmiştir. Özellikle imanlıların içinde ve arasında, onların özgürlüklerini kısıtlamadan, bir dost ve öğretmen gibi yaşamaktadır. Mesih'in göğe alınışından on gün sonra (yani dirilişinden elli gün sonra), Yeruşalim'de, Yukarı Oda'da öğrenciler bu vaadin gerçekleşmesini bekliyorlardı: "Ansızın gökten, güçlü bir rüzgârın esişini andıran bir ses geldi ve bulundukları evi tümüyle doldurdu. Ateşten dillere benzer bir şeylerin dağılıp her birinin üzerine indiğini gördüler. İmanlıların hepsi Kutsal Ruh'la doldular, Ruh'un onları konuşturduğu başka dillerle konuşmaya başladılar" (Elçilerin İşleri 2:1- 4). Kutsal Ruh'la dolmuş yüz yirmi imanlının, sokaklarda yüksek sesle ve yabancı dillerle Tanrı'yı yüceltmesi, bayram dolayısıyla dünyanın her yerinden oraya gelmiş insanların dikkatini çekti ve büyük bir kalabalık toplandı. Elçi Petrus, bu kalabalığa etkili bir konuşma yaptı ve insanlar tövbe edip vaftiz oldular. Tam üç bin kişi! Bu durum açıkça Kutsal Ruh vasıtasıyla öğrencilerin İncil'i yayma konusunda neler yapabileceğini gözler önüne sermekteydi.  Pentikost Günü bu yüzden Kilise'nin kuruluş günüdür. Tek Tanrı inancı o güne dek sadece Yahudi ulusu tarafından biliniyordu. Ama Kutsal Ruh takipçilere yabancı dillerle konuşma lütfunu vererek, Kilise'nin bütün dillerden ve uluslardan oluşacak "Tanrı'nın Evi" olacağını göstermekteydi. Kutsal Ruh o günden bu yana tüm dünyada etkin olmakta ve tüm ulusları Mesih'in gerçeğine yöneltmekte ve imanlıları teşvik etmektedir. Biz kendi kişisel yeteneklerimizle ve çabamızla Tanrı'nın bizden istediği mükemmellik standardına asla erişemeyiz. Kutsal Ruh'un yaşam değiştiren, yenileyen gücü olmaksızın bizim Hristiyanlığımız asla olması gereken yerde olamaz. Bizler Kutsal Ruh'un tapınağı olmak üzere Vaftiz edildik. Bir bitki için su ne anlam ifade ediyorsa veya soluk bir canlı için ne demekse, Tanrı'nın yollarında yürümek isteyen bizler için de Kutsal Ruh aynı anlamı ifade eder. 

Kutsal Ruh'un İman Yaşamındaki Yeri

Hristiyanlık, insana sadece yasalar vererek yapması gerekeni emreden bir şeriat düzeni değildir. Her şey insan çabasına bağlı değildir. İmanlılara Rab'bin yollarında yürüyebilmeleri için Tanrı'nın etkin desteği, yardımı ve Kutsal Ruh'un bol lütfu İsa Mesih vasıtasıyla sunulur. Hepimiz çok küçük yaştan itibaren bireysel yetersizliğimizin ve başkalarına olan bağımlılığımızın farkına varmışızdır. İstediğimiz ve gereksinim duyduğumuz pek çok şey dışımızdadır. Mutluluğumuz, sağlığımız ve esenliğimiz onlara sahip olmamıza baglıdır. Havasız yapamayız, yiyecek ve içecek olmaksızın varlığımızı sürdüremeyiz. Ailemizin ve çevremizin katkısı yaşamımız için elzemdir. Bedensel olduğu gibi, ruhsal yaşamın da işte böyle olmazsa olmaz gereksinmeleri vardır. Tanrı Sözü, dua, Kilise'nin Sırları (sakramentler), ruhsal paylaşım, iman, umut, sevgi vb. gibi. Bunların ihmal edilmesi ruhsal intihardır. Ancak tüm bunlar ve diğer dinsel eylemler Hezekiel peygamberin rüyetinde gördüğü ölü kemikler gibidir. Kendiliğinden bir yaşam taşıyamazlar. Peygamber bir vadi dolusu kurumuş insan kemikleri görür ve Tanrı ona bu kemiklerin dirilmesinin nasıl mümkün olduğunu gösterir. Ruh, bir rüzgar gibi içlerine girince yeniden canlanırlar (Hezekiel 37:1- 14). İşte, bunun gibi, bizim tüm dinsel eylemlerimiz ve erdemlerimiz de Tanrı gözünde ölüdür. Ancak Tanrı'nın Kutsal Ruh'u bunlara yaşam kazandırabilir. Ancak O'nunla ve O'nun vasıtasıyla yaşantımız, işlerimiz ve ibadetimiz olması gerektiği gibi olabilir. Çünkü "Tanrı Ruh'tur. O'na tapınanlara da Ruh'ta ve Gerçek'te tapmaları gerekir" (Yuhanna 4:24). Kısacası, O'nun içimizdeki varlığı yaşam ve bolluktur, yokluğuysa ölüm ve kuraklık demektir. Tanrı hakkında bilgi sahibi olmak ve O'nun varlığına inanmak yetmez.

▪️Kutsal Ruh'tan doğmazsak Tanrı'nın Krallığı'na giremeyiz (Yuhanna 3:1-12).

▪️O Ruh bizde ikamet etmiyorsa sevgi, sevinç, esenlik, sabır, iyi yüreklilik, yumuşak huyluluk ve tutkulara üstünlük gibi erdemlerde hep kısır kalırız, meyve veremeyiz (Galatyalılar 5:22-26).

▪️Kutsal Ruh sonsuz yaşamın ve dirilişimizin garantisidir (Romalılar 8:11).

▪️Günaha, denenmelere, korkuya ve ölüme karşı koymanın ve onları yenmenin en etkin silahı Ruh'la yürümektir (Romalılar 8:26-30).

▪️Aklımızı Tanrı bilgisinde aydınlatacak Öğretmen, hüznümüzü sevince dönüştürecek Tesellici ve İsa'yı yüreklerimize taşıyan Yaşam Pınarı Kutsal Ruh'tur (Yuhanna 14:10-19, 26).

Böylesine zengin armağanların insan yüreğine akmaya başladığı PENTİKOST Günü, bu yüzden insanlık tarihinde bir dönüm noktasıdır. Bu olayla Tanrı insana en büyük armağanını sunmuştur: Kendini. Bu O'nun sonsuz sevgisinin doruk noktasıdır. Artık Tanrı'nın bize verecek daha değerli bir şeyi kalmamıştır. Kutsal Üçlükten biri olan Ruh Tanrı, yaşamını bizimle paylaşmaya razı olmuştur; bir diğerinin, Oğul Tanrı'nın yaşamını bizim kurtuluşumuz için çarmıhta bir kurban olarak sunması gibi..

Aşağıdaki linkten makaleyi paylaşıp, instagram adresim olan "mesihyolcusu._" sayfasını takip ederseniz sevinirim, esenlikler  :).